De oude krijgskunsten van de Ryukyu eilanden bestaat uit Toshu-jutsu, de weg van de lege hand en Emono-jutsu, de weg van de wapens. Tegenwoordig worden deze krijgskunsten respectievelijk Karate en Ryukyu Kobujutsu genoemd.

Gedurende de 7e eeuw zijn de Chinese vechtkunsten, via diplomatieke en culturele missies naar Okinawa gekomen. De beoefening van ongewapende vechtkunst werd in Okinawa ongekend populair, evenals het zich oefenen in het gebruik van eenvoudige boerenlandgereedschappen als wapen. Deze vechtkunst kreeg bekendheid onder de naam kobu-jitsu (Kobudo). Het Ryukyu Kobujutsu ontstond ongeveer 700 jaar geleden. De meeste Kata met wapens die overgebleven zijn, dragen de handtekeningen van oude meesters van ongeveer 200 tot 400 jaar geleden. In de bloei van het Kobujutsu verschenen veel grote meesters in 17e, 18e, en 19e eeuw. Echter, de tijd schreed voort en er ontstond een gebrek aan instructeurs en mensen om de traditie voort te zetten. Dit leidde tot achteruitgang van het Ryukyu Kobujutsu, dat op een gegeven moment zelfs op het punt stond om in de geschiedenis te verdwijnen.

In het Taisho tijdperk waren er sommige meesters die zich ernstige zorgen maakten over de situatie, en zij ondernamen grote pogingen om het Ryukyu Kobujutsu te herstellen en te promoten. Eén specifieke beoefenaar die opvalt in de geschiedenis van het Ryukyu Kobujutsu is Shinken Taira (1902-1970). Hij was een leerling van Yabiku Moden Sensei en hij heeft tweeënveertig wapen kata (met acht verschillende typen van wapens) samengesteld en gewaarmerkt.

Deze kennis van kata werd overgedragen aan Motokatsu Inoue die de belangrijkste leerling van Shinken Taira was. Inoue Hanshi heeft één zoon die deze kennis heeft geërfd, Kisho Inoue sensei. Hij is nu Hoofd Onderwijzer en President van Ryukyu Kobujutsu Hozon Shinko Kai.

Motokatsu Inoue

Motokatsu Inoue was de grootmeester in Yui Shin Kai en Ryukyu Kobujutsu. Hij was geboren in Tokyo in 1918, zijn vader was een generaal in het leger en zijn moeder was de kleindochter van Inoue Kaoru, een voormalig premier van Japan. De status van de familie opende deuren die voor de meeste japanners gesloten bleven en Motokatsu Inoue begon zijn (gewoonte getrouwe) budo studie op zeer jonge leeftijd.

Zijn eerste docent was Seiko Fujita die de body guard van zijn vader en het veertiende Hoofd van de Koga Ninja Ryu meesters was. Fujita was een echte meester, in staat om vele vreemde prestaties te leveren zoals het kunnen veronachtzamen van pijn.

Fujita was van mening dat Karate te rechtlijnig was en Aikido te circulair om het praktisch te kunnen gebruiken in een gevecht. Zijn stijl was een agressieve vorm van Jujitsu en Aiki met een specifieke nadruk op de aanval op de ogen, hals en kruis, gebruik makend van open handtechnieken en lage trappen.

Hij onderwees ook het gebruik van wapens, een vakkundige vertegenwoordiging van alles dat hij oppikte. Maar zijn voorkeur lag bij de Shuriken van het Ninjitsu. Hij leerde de jonge Inoue om vanalles te werpen, maar de basis lag altijd bij de rechte ijzeren darts, van ongeveer acht centimeter in lengte.

Toen Inoue Sensei achttien werd had hij een goed begrip van het Jujitsu, Shuriken Jutsu en Jo Bo Jutsu ontwikkeld, naast het Sumo dat hij leerde op de Keio universiteit. Fujita wilde dat Inoue Sensei bekwaam werd in alle krijgskunsten, dus beval Fujita hem te gaan studeren onder Sensei Yasuhiro Konishi.

Fujita, Taira & Motokatsu Inoue

Konishi was de oprichter van het Shindo Shizen Ryu, en hij studeerde samen met veel van de bekende Okinawaanse grootmeesters als Funakoshi, Motobu, Mabuni en Ohtsuka. Zijn nadruk op Kata en het Jiyu Kumite gaf Inoue Sensei een nieuwe blik op zijn uitgebreide kennis van het Bujutsu. Konishi was een strenge docent en hij introduceerde Inoue bij Shinken Taira, waarschijnlijk het grootste wapen genie van zijn tijd.

Taira was een onverslaanbare man. Hij zou regelmatig van Okinawa naar Japan reizen, met als bagage twintig bo’s en tien saï, plus een rugzak, zelfs op zestigjarige leeftijd.

Ook al waren er veel beoefenaars die verklaard hebben dat zij (directe) leerlingen van Shinken Taira zijn en dat zij in de hiërarchie behoren, zijn de woorden van Shinken Taira ‘Het eerste uitgegeven Hanshi Diploma’ goed vastgelegd op het diploma van Sensei Motokatsu Inoue. Ook is vastgelegd dat Sensei Motokatsu Inoue vlak voor het overlijden van Shinken Taira de laatste graduaties uit naam van Sensei Taira heeft gegeven in de zomer van 1970.

De verspreiding van RyuKyu Kobujutsu

Door middel van politiek en een verlangen om de controle te bewaren over de Ryukyu Kobudo Associatie in Okinawa door iemand van Okinawa, werd Akimine Sensei benoemd tot de volgende President van de associatie in plaats van Sensei Motokatsu Inoue, de rechtmatige erfgenaam ten tijde van het overlijden van Shinken Taira.

Het budo leven van Inoue Sensei was gevormd door de meesters van het Kobujutsu door het schenken van unieke kennis en mogelijkheden. Deze grote kennis leeft voort in het Yui Shin Karate en het Ryukyu Kobujutsu.

De organisatie behoudt en promoot de tweeënveertig wapen kata en de manier van het gebruiken van de wapens in Kihon, Kumite en Kata Bunkai Kumite. Motokatsu Inoue Hanshi heeft, op verzoek van Taira veel van deze verklaringen en manieren van gebruik gedocumenteerd.

De onderwijzingen en tradities leven vandaag voort door de generaties van leerlingen die zichzelf hebben toegewijd tot het studeren van Ryukyu Kobujutsu. Verbonden takken van de Honbu dojo bestaan in Zuid-Afrika, Finland, Zweden, Groot Brittanië, België en Nederland.

RyuKyu Kobujutsu in Nederland

In Nederland werd het Okinawa kobujitsu geïntroduceerd door Rob Zwartjes, die in 1974 rechtstreeks onder Inoue trainde. Wim van der Leur (7e dan karate/6e dan Kobujitsu) volgde in zijn voetsporen en is inmiddels Branch Chief van Nederland. In Nederland is in 1990 de S.O.K.N. (Stichting Okinawa Kobujutsu Stichting) opgericht. Door het lidmaatschap hebben de leden recht op deelname aan examens, trainingstages in binnen- en buitenland, zomerkampen en ontvangen zij elke 3 maanden een informatieblad. Er worden nationale- en internationale wedstrijden gehouden waarbij de nadruk ligt op stijl. Het graduatiesysteem begint met 5e kyu en er is examenstof tot 3e dan.